الگوی تهيه مقالات برای مجله علمی علوم رایانشی
در اين نوشتار، شيوه تهيه يك مقاله برای مجله علمی علوم رایانشی شرح داده می شود. هر مقاله بايد شامل اين بخشهای اصلی باشد: چكيده، كلمات كليدی مقدمه، مطالب اصلی، نتيجه یا جمع بندی، و مراجع. در ادامه نکات لازم جهت تهیه هر بخش ذکر میشود:
- پس از عنوان مقاله بايد نام نويسندگان مقاله نوشته شود. در هنگام نوشتن نام نويسندگان از ذكر القابی مثل استاد، دكتر، مهندس، و غیره خودداری كنيد. نویسنده مسئول با علامت ستاره (*) مشخص شود. سِمت يا مرتبه علمی هر نويسنده، همچنين نام دانشگاه يا محل اشتغال نويسنده به همراه آدرس پست الكترونيكی ذكر شوند.
- چكيده مقاله بايد حداكثر شامل 200 كلمه باشد. چكيده بايد موضوع پژوهش و نتايج آن را مطرح كند. در چكيده از ذكر جزئيات كار، شكلها، جدولها، فرمولها، و مراجع پرهيز شود.
- حداكثر 5 كلمه به عنوان كلمات كليدی انتخاب شود.
- تعداد صفحات مقاله از 15 صفحه تجاوز نکند
- شمارهگذاری بخشها از مقدمه شروع می شود. مقدمه دارای شماره 1 است. آخرين شماره نيز مربوط به بخش نتيجه یا جمع بندی است. ساير بخشهای قبل از مقدمه و پس از نتيجه، دارای شماره نيستند. هر بخش می تواند شامل چند زيربخش باشد.
- شيوايی و رسايی نوشتار در گرو ساده نويسی است. تلاش شود در متن مقاله از جملات رسا، گويا و كوتاه استفاده شود و از نوشتن جملات تودرتو پرهيز شود. جداسازی اجزای مختلف يك جمله نيز نقش زيادی در فهم آسان آن دارد.
- برای كلمات فنی تا حد امكان از معادلهای پارسی استفاده شود. بدون ترديد، كلمه «پردازش» زيباتر از «پروسس» است، و يا كلمه «ريزپردازنده» از «ميكروپروسسور» مناسبتر است. در چنين مواقعی اگر احتمال می دهيد خواننده با معادل پارسی آشنا نيست، از آخرنويس برای نوشتن معادل انگليسی استفاده كنيد. اين كار را در اولين كاربرد معادلهای پارسی انجام دهيد. تا حد امكان از كلمات انگليسی در جملات استفاده نكنيد. مثلاٌ به جای نوشتن Microsoft مي توانيد بنويسيد: «ميكروسافت».
- شكلها و جدولها بايد دارای عنوان باشند. عنوان شكلها در زير شكل و عنوان جدولها در بالای جدول قرار می گيرند. در صورتی كه از شكلها يا جدولهای ساير منابع استفاده می كنيد، بايد حتماً شماره آن مرجع را در عنوان شكل يا جدول ذكر كنيد. هر شكل يا جدول بايد دارای يك شماره باشد كه برای هر كدام از 1 شروع می شود. شماره شكل يا جدول را در داخل يك جفت هلالين بنويسيد. در هنگام ارجاع به شكل يا جدول از شماره آن استفاده كنيد و از به كار بردن عباراتی همچون «شكل زير» پرهيز كنيد. تمام جدولها و شكلها بايد در متن مورد ارجاع قرار گيرند. يك جدول يا شكل نبايد قبل از ارجاع در متن ظاهر شود.
- بخش مراجع در انتهای مقاله قرار می گيرد و عنوان آن دارای شماره نيست. همچنين بهتر است نوشتن مراجع بر اساس ترتيب استفاده آنها در متن مقاله باشد؛ تمام مراجع حتماً بايد در متن مقاله مورد ارجاع واقع شده باشند. براي ارجاع به يك مرجع تنها از شماره آن در داخل يك جفت قلاب استفاده كنيد[1]. مراجع انگليسی در انتهای مقاله با شماره انگليسی ارجاع دهيد [6]. براي ارجاع به چند مرجع از ويرگول استفاده كنيد [1، 2]. اگر تعداد مراجع زياد است، از خط تيره استفاده كنيد [1-5]. مراجعي كه در انتهای جمله می آيند، قبل از نقطه قرار می گيرند. الگوی نوشتار مراجع در ادامه آمده است:
مراجع
- نام خانوادگی، نام نويسندگان يا نام مؤسسهای كه نقش نويسنده را دارد، عنوان كامل كتاب، نام خانوادگی، نام مترجمان با قيد كلمه ترجمه، نام خانوادگی، نام ويراستار با قيد كلمه ويراسته، شماره جلد، شماره ويرايش، محل نشر، نام ناشر، تاريخ انتشار.
- نام خانوادگی، نام، عنوان پاياننامه، درجهای كه پاياننامه برای دريافت آن نوشته شده است، نام دانشگاه، محل دانشگاه، شماره صفحهها، تاريخ انتشار.
- نام خانوادگی، نويسندگان، «عنوان مقاله»، نام مجله يا كنفرانس، شماره دوره يا مجله، شماره صفحهها، محل چاپ مجله يا برگزاری كنفرانس، تاريخ انتشار.
- Frankel, David S., Model Driven Architecture: Applying MDA to Enterprise Computing, OMG Press, Wiley Publishing, 2003.
- Sannella, M. J., Constraint Satisfaction and Debugging for Interactive User Interfaces, Ph.D. Thesis, University of Washington, Seattle, WA, 1994.
- Plamondon, R., Lorette, G., "Automatic Signature Verification and Writer Identification - The State of the Art", Pattern Recognition, Vol. 22, pp. 107-131, 1989.
- Object Management Group. Unified Modeling Language: Superstructure, Version 2.0, ptc/03-07-06, July 2003, http://www.omg.org/cgi-bin/doc?ptc/2003-08-02.
« الگوی نمونه»